မိဘေျပာက္ ရွာပုံေတာ္ ဖြင့္ေနသူေလးမ်ား

မိဘေျပာက္ရွာပုံေတာ္ ဖြင့္ေနသူေလးမ်ား
ျပင္စလူျမိဳ႔နယ္ခြဲ ဆားခ်က္ကြင္းမွ ဦးညြန္႔ေရႊ+ေဒၚသန္း၀င္း သား ေက်ာ္စုိးေအာင္၊ေက်ာ္မင္းခန္႔၊ ခ်စ္မင္းေ၀၊ခ်စ္မင္းေအာင္၊ သမီး အိစင္မုိး၊၀င္း၀င္းေထြး။ မိသားစု၏ ရင္နင့္ဖြယ္္ ဇာတ္လမ္းျဖစ္၏ နာဂစ္မုန္တုိင္းတုိက္လာမည့္ေန႔ မိသားစုမ်ား ေသကြဲ ရွင္ကြဲ ကြဲမည့္ေန႔ဟု ဘယ္သူမွထင္မွတ္မထား ဤလုိမုန္တုိင္းေတြ လာေနၾကဆုိေတာ့ ယၡင္မုန္တုိင္းေတြလုိဘဲ မိမိတုိ႔အိမ္တြင္ ဥမကြဲ သုိက္မပ်က္ ေနထုိင္ျခင္းျဖင့္ မုန္တုိင္းမ်ားစြာကုိ ဒီလုိဘဲေနခဲ႔ၾကတာမုိ႔ အိမ္ထဲမွာပင္ မိသားစုေနခဲ႔ၾက၏ သူတုိ႔ဘ၀တြင္ ဤလုိေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ မုန္တုိင္းကုိလည္း တခါမွ မေတြ႔ျမင္ဘူးေသာ ေၾကာင့္ လာေနၾက မုန္တုိင္း ေတြလုိဘဲ ထင္ခဲ႔၏ မုန္တုိင္းတုိက္မည့္ သတင္းေတာ့ ၾကားရ၏ သာမန္ မုန္တုိင္းဟုသာ ထင္ခဲ႔ေသာ မိမိတုိ႔၏ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတ နည္းပါးမႈက မိမိတုိ႔ရဲ႔ မိသားစုဘ၀ကုိ
ေသကြဲ ရွင္ကြဲ အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိရန္ျဖစ္လာေလ၏။


ေမ ၁-ရက္ ညေနပုိင္းေရာက္လာခ်ိန္တြင္ နာဂစ္ေလက အစျပိဳးလာေပျပီ မိသားစုမ်ား အသီး အသီး မိမိတုိ႔အိမ္ေဂဟာေတြစီ အေရာက္လွမ္းကာ ၀င္ေရာက္ခုိလႈံၾက၏ ေခတၱခဏတုိက္ျပီး ျပီးသြား လိမ္႔မည္အထင္ျဖင့္ ဘာျပင္စဥ္မႈမွ ျပဳလုပ္ထားျခင္းမရွိ ဒီအထဲတြင္ ဦးညြန္႔ေရႊ+ေဒၚသန္း၀င္းတုိ႔ မိသားစုလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္၏ လူမမယ္ ကေလးငယ္ ၆-ေယာက္ႏွင့္ မိမိတုိ႔၏ စိတ္အခ်ရဆုံး ဤအိမ္ေဂဟာေလးတြင္ စုေပါင္းခုိလႈံေနျခင္းျဖစ္၏ နာဂစ္မုန္တုိင္းသည္ လႈပ္ရွားမႈက ပုိမုိျပင္းထန္ လာေသာေၾကာင့္ မိခင္ ဖခင္တုိ႔သည္ သားသမီးမ်ားတေယာက္တကြဲ ျဖစ္သြားမွာ စုိးရိမ္လွ၏ တတ္ႏုိင္ သမွ် အငယ္ေလးေယာက္ကုိ အေမ အေဖ တုိ့ ထိမ္းထားႏုိင္၏ အၾကီးသားႏွစ္ေယာက္ ကေတာ့ ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိးျပီး ေလအတုိက္တြင္ လြင့္မပါသြားေအာင္ သတိေပးေနရ၏။
ဒါေပမဲ႔ နာဂစ္သည္ သူတေယာက္တည္းလာသည္မဟုတ္ သူ႔မိတ္ေဆြဆုိးၾကီး ဒီေရလႈိင္းေတြပါ ေခၚေဆာင္လာ၏ နာဂစ္ေလဒဏ္ကုိ ၾကံ႔ၾကံ႔ခံႏုိင္ေပမဲ႔ ၁၅-ေပနီးပါးရွိသည့္ ေရလႈိင္းဒဏ္ကုိေတာ့ ဘယ္ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးမွ မခံႏုိင္ပါ လႈိင္းလုံးၾကီးႏွင့္အတူ မိသားစုတစုလုံး ဖရုိဖရဲ လြင့္စင္ထြက္သြားေလ၏ မိဘႏွစ္ပါး သားသမီးမ်ားကုိ ကာကြယ္ဘုိ႔ ခဲယဥ္းေလေတာ့၏ တတ္ႏုိင္သမွ်ေတာ့ အငယ္ကေလး ေတြကုိ မိမိတုိ႔၏ ရင္ႏွင့္မကြာ ထပ္တူထပ္မွ် ဖက္ထားႏုိင္၏ အၾကီးႏွစ္ေယာက္ေတာ့ ဘယ္ေရာက္ သြားမွန္းမသိ ဒီလႈိင္းႏွင့္အတူ ပါသြားေလျပီ သားသမီးကုိ ခ်စ္တဲ႔စိတ္ျဖင့္ ကုိယ္လြတ္ရုံးမထြက္ေသာ မိခင္ဖခင္တုိ႔၏ ေစတနာသည္ သားငယ္သမီးငယ္ ေလးေယာက္ႏွင့္ပင္ နာဂစ္ကုိ လက္ေျမာက္ အရႈံး ေပးကြာ ေသပြဲ၀င္ခဲ႔ရပါ၏။
သားၾကီးႏွစ္ေယာက္ ေက်ာ္စုိးေအာင္ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းခန္႔တုိ႔သည္ တေယာက္တကြဲ ဒီေရလႈိင္းႏွင့္ အတူ ပါသြားျခင္းျဖစ္၏ ၁၀-ႏွစ္ ၁၂-ႏွစ္၀န္းက်င္ အရြယ္ေတြဆုိေတာ့ ဒီေရလႈိင္းႏွင့္အတူ ေရတြင္ ေျမာလာေသာ သစ္တုံးကုိဖက္လွ်က္ လြင့္ပါလာျခင္းျဖစ္၏ ျမင့္မားလွသည့္ လႈိင္းလုံးၾကီးေတြၾကား ၀ယ္ ျပင္းထန္သည့္ ေလတုိက္ႏႈံးႏွင့္အတူ ရုိက္ခတ္လာေသာ လႈိင္းဒဏ္ မုိးဒဏ္ကုိအန္တုလွ်က္ သစ္တုံး သစ္ခက္ေတြၾကားမွာ လူမမယ္ကေလးငယ္ ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္တကြဲ လႊင့္ပါလွ်က္ ရွိ၏ ေလအား ေရအားသည္ ဘယ္ေလာက္ျပင္းထန္သလဲဆုိလွ်င္ သေဘၤာျဖင့္ ၂-နာရီေလာက္ သြားသည့္ေနရာကုိ ၁၀-မိနစ္အတြင္း ေရာက္ရွိသြားသည္ဟုဆုိၾက၏။
ညေမွာင္ေမွာင္တြင္ အမိမဲ႔သားငယ္ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္တကြဲျဖင့္ ဘယ္ကမ္းကုိမွမျမင္ ဘယ္စီေယာ္မွန္း၍ ဘယ္ကုိကူးရမွန္းမသိ လႈိင္းေလႏွင့္ အလုိက္သင့္သာ ေမွ်ာလုိက္ေနရ၏ ညေနေမွာင္ရည္ပ်ဳိးစအခ်ိန္မွ စတင္တုိက္ခုိက္လာေသာ နာဂစ္ေလသည္ နံက္လင္းအရုဏ္ တက္လာခ်ိန္မွ အရွိန္ေလွ်ာ့လာ၏ လႈိင္းဒီေရလည္း က်ဆင္းေလျပီ မိမိတုိ႔ဘယ္ကုိ ေရာက္ေနမွန္း မသိ ကမၻာၾကီးဘဲပ်က္သြားျပီလား အေမတုိ႔ အေဖတုိ႔ ညီေလးညီမေလးေတြေကာ ဘယ္ေရာက္ကုန္ ျပီလည္း တညလုံး ပင္ပန္းဆင္းရဲသည့္္ဒဏ္ေၾကာင့္ ကုိယ္ေတြလက္ေတြလည္း နာေန၏ မိမိအသက္ ရွင္ေရးအတြက္ ၾကိဳးစားရအုံးမည္ ကယ္ၾကပါအုံးဆုိျပီး အသံကုန္ဟစ္ေအာ္မိ၏ မိမိလုိဘ၀တူမ်ား အေျဖးေျဖးနဲ႔ သုံးေလးေယာက္စုမိလာ၏ တေယာက္ထဲစိတ္အားငယ္ေနခ်ိန္တြင္ ဘ၀တူမ်ားေတြ႔ရွိရ သည့္အတြက္ အင္အားေတြမ်ားစြာျဖစ္လာ၏။
အ၀တ္ဗလာနတၳိျဖင့္ ရြ႔ံႏြံေတြထဲတြင္ ကၽြဲႏွင့္ပုံစံတူေနေသာ မိမိတုိ႔ တေယာက္ကုိ တေယာက္ ၾကည့္ကာ ျပဳံးမိၾက၏ တညလုံးပင္ပန္းသည့္အတြက္ ဗုိက္ကလည္းစာလာေပျပီ စားစရာဆုိလုိ႔ ဘာမွ မေတြ႔ပါ တပုိင္းက်ဳိးၾကေနေသာ အုံးပင္ေတြမွ အုန္းသီးေတြခူးကါ ရရာလက္ႏွက္ျဖင့္ခြဲလွ်က္ အေမာ ေျပအုံးရည္ေသာက္ၾက၏ အုံးဆံကုိကုိစားၾက၏ ခြန္အားအသင့္အတင့္ရွိလာ၏ နာဂစ္ႏွိပ္ဆက္သည့္ ဒဏ္ရာေတြေတြေၾကာင့္ သစ္ပင္ေတြလည္း အျမစ္လန္ေန၏ အုန္းပင္ကြမ္းသီးပင္ေတြလည္း တပုိင္း က်ဳိးေန၏ သစ္ပင္သစ္ကုိင္းေတြ ဖရုိဖရဲျဖင့္ မိမိတုိ႔ဘယ္ကုိေရာက္ေနမွန္းမသိ ၀တ္ဖုိ႔စားဖုိ႔က ပုိအေရး
ၾကီးေသာေၾကာင့္ စားစရာ ၀တ္စရာမ်ား စုေပါင္းရွာေဖြၾက၏ ၀တ္စရာအခ်ဳိ႔ႏွင့္ ေရစုိေနေသာ ဆန္အိ္ပ္မ်ားေတြ႔ရွိရ၏
ေသက္စရာ ေရကလည္းမရွိ အုံးရည္ကုိသာ ေသာက္သုံးေနရ၏ ခ်က္စရာမီးကလည္းမရွိ ေရစုိဆန္ေတြကုိသာ အာသာေျပစားရ၏ နားခုိစရာေနရာမရွိ တုိင္ေလးတုိင္စုိက္ျပီး သစ္ရြက္ သစ္ခက္ေတြတင္ထားေသာ ေအာက္၀ယ္ ျဖစ္သလုိေနၾကရ၏ ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိ မ်က္စိ တဆုံးသာ ေမွ်ာ္မွန္းၾကည့္ေနမိ၏ လူေတြမွ ရွိပါေသးရဲ႔လားမသိ လူသံကုိ နားစြင့္ေနမိ၏ ဒီလုိနဲ႔ဘဲ အခ်ိန္တရက္ကုန္သြား၏ ဒီလုိေနလွ်င္ေရွ႔ဆက္ေသသြားႏုိင္၏ လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း အသက္ရွင္ရာ ရွင္ေၾကာင္း ထြက္ေပါက္ရွာရန္ ထုိေနရာမွထြက္ခြါခဲ႔၏ မိမိတုိ႔ေလွ်ာက္ခဲ႔ေသာ ေနရာမ်ားတြင္ လူေတြ ေသာက္ေသာက္လဲ ေသေနတာကုိ ေတြ႔ျမင္ရေတာ့ အလြန္ထိပ္လန္႔တုံလႈပ္သြား၏ အေဖၚေတြပါလုိ႔ သာ တေယာက္ထဲသာဆုိ ထိပ္လန္႔တုံလႈပ္ျပီး ေသသြားႏုိင္၏။
လူေသအေလာင္းေတြ မ်ားစြာေတြ႔ရေတာ့ အေမတုိ႔ အေဖတုိ႔ ညီးေလး ညီမေလးမ်ား ဘယ္ေရာက္ ကုန္ျပီလည္း ေသကုန္ျပီလားဟု စိတ္ထဲတြင္ ၀မ္းနည္းေသာကေရာက္လာကာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ မ်က္ရည္က်ကာ ငုိေၾကြးမိ၏ ဘ၀တူမ်ားႏွင့္အတူ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ျမစ္ကမ္းနားတခု ေရာက္လာ၏ ျမစ္ကမ္းနားေဘးတြင္ ေတြ႔ရာရွာစားျပီး ျဖစ္သလုိဘဲ တညအိပ္ရျပန္ျပီ မုန္တုိင္းျပီး ႏွစ္ရက္တုိင္ေအာင္ မိမိတုိ႔ကုိ ကယ္ဆယ္မည့္ပုဂၢိဳလ္ မေတြ႔ရေသးပါ ဒီအတုိင္းဆုိ လူေတြမွ ရွိပါေသး ရဲ႔လားဟု အားငယ္သည့္ စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚလာ၏ ထမင္းမစားရတာလည္း ႏွစ္ရက္ရွိသြားျပီ ခႏၶာကုိ လည္း အားအင္နည္းလာ၏ ဒီေန႔လည္း ျဖစ္သလုိ ေတြ႔ရာအသီးေတြကုိသာ အာသာေျပစားေနရ၏
၃-ရက္ေျမာက္ေန႔မွ ျမစ္အတြင္း သေဘၤာစက္သံ ၾကားလာရ၏ ၀မ္းသာလွသည့္ ျဖစ္ျခင္း ခပ္ေ၀းေ၀းမွ ေမာင္းလာေသာ သေဘၤာကုိ မိမိတုိ႔အဖြဲ႔သားမ်ား လက္ျပသူကျပ အက်ႌခၽြတ္ရမ္းသူက ရမ္းျဖင့္ လွမ္းေခၚၾက၏ သေဘၤာေမာင္းသူသည္ မိမိတုိ႔ကုိ ေတြ႔ရွိသြားျပီး မိမိတုိ႔ေနရာကုိ ဦးတည္ေမာင္းလာတာေတြ႔ရ၏ ဘ၀တူေတြ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ဖက္ခါ ၀မ္သာအားရ ျဖစ္ၾကရ၏ သေဘၤာသည္ ပုဂၢလိက ကယ္ဆယ္ေရး သေဘၤာတဆင္းျဖစ္၏ သေဘၤာေပၚမွ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ေႏြးေထြးစြာ ၾကိဳဆုိၾက၏ သေဘၤာေပၚတြင္ အသင့္ပါလာေသာ ထမင္းမ်ားကုိ ေကၽြးေမြး၏ ၃-ရက္ ထမင္းငတ္ခဲ႔ေသာ မိမိတုိ႔သည္ မရွက္ႏုိင္ အငမ္းမရစားေသာက္ၾက၏။
ဒီလုိနဲ႔ဘဲ လပြတၱာ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းကုိေရာက္လာခဲ႔၏ လပြတၱာကယ္ဆယ္ေရးစခန္းတြင္ ညီငယ္ေတြ႔ရွိရ၍ ညီကုိႏွစ္ေယာက္ ဖက္ငုိၾကရ၏ ကယ္ဆယ္ေရးသေဘၤာေတြ လပြတၱာဆိပ္ကမ္းကုိ ဆုိက္လာတုိင္း အေမ အေဖႏွင့္ ညီ ညီမေေလးေတြ ပါလာမလားလုိ႔ သေဘၤာဆိပ္ဆင္းၾကည့္ရတာ ေန႔တုိင္းပါဘဲ လပြတၱာျမစ္ျပင္ကုိၾကည့္ျပီး ငုိခဲ႔ရသည့္ ရက္္ေတြသာ ၾကာလာသည္ အေမ အေဖတုိ႔ အရိပ္အေရာင္ကုိ ခုထိမေတြ႔ရပါဟု မ်က္ရည္စက္လက္ျဖင့္ ဘုန္းၾကီးကုိေျပာျပပါသည္၊ ဘုန္းၾကီး လည္း မင္းတုိ႔မွာ အေမ အေဖ မရွိေတာ့ဘူးဆုိေတာ့ ငါနဲ႔လုိက္ခဲ႔မလား ကုိရင္၀တ္ေပးမယ္ေလဟု ေျပာေသာအခါ ကုိရင္ေတာ့မ၀တ္ခ်င္ဘူး ရြာကုိဘဲျပန္ခ်င္တယ္ဟုေျပာေလ၏။ ကေလးငယ္မ်ားသည္
ရြာတြင္ မိဘေတြရွိႏုိးႏုိး စိတ္ျဖင့္ ရြာျပန္ခ်င္ေနပုံရသည္။ သနားစရာ ကေလးငယ္ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ဘ၀တူ ငါးေယာက္အား ဘုန္းၾကီးမွ တေယာက္တေသာင္းႏွင့္ ဒကာဖုိးခၽြန္းမွ တေယာက္တေသာင္း ေပးခဲ႔ေလ၏။