ႏုိ႔ေၾကြးဆပ္သူ-အာဂလူ(၂၈)

    ဆုိလုိခ်င္တာကေတာ့ ထုိတိႆရဟန္း ဘာျဖစ္လုိ႔အခုလုိ ဆုိးရြားတဲ့ေရာဂါေဝဒနာကုိ ခံစားရတာလဲ ဆုိတာ ကုိ ေျပာျပခ်င္တာျဖစ္၏။ ေလာကမွာ တရားသေဘာအရ အေၾကာင္းရွိမွ အက်ဳိးျဖစ္၏။ အေၾကာင္းကင္းျပီး အက်ဳိးျဖစ္လုိ႔မရဘူး။ ဒီတိႆရဟန္းဘာေၾကာင့္ အခုလုိ ေရာဂါဆုိး ေဝဒနာဆုိး အက်ဳိးေတြကုိခံစားရတာလည္း ဆုိေတာ့ ကႆပဘုရား လက္ထက္ေတာ္အခါက ထုိတိႆရဟန္း  ငွက္မုဆုိးဘ၀ျဖင့္ မိမိျပဳလုပ္ခဲ႔တဲ႔ ပါဏာတိ ပါတ အေၾကာင္းေတြသည္ ယခုဘ၀မွာ လာေရာက္အက်ဳိးေပးျခင္းျဖစ္၏။

     ပါဏာတိပါတမႈကုိ က်ဴးလြန္သူမွန္သမွ် ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားလက္ထက္ေတာ္အခါက တကယ္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ဤ ဇာတ္ေတာ္ကုိ သခၤန္းစာယူျပီး လူ႔ဘ၀ရရွိခုိက္ေလး အသက္ရွိေသာသတၱ၀ါတုိ႔ကုိ သတ္ျဖတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ ေၾကာင္း ပါဏာတိပါတ အမႈကုိ ကုိယ္တုိင္လည္း မျပဳလုပ္သလုိ မိမိႏွင့္ ပတ္သက္ရာ ပတ္သက္ေၾကာင္းေတြကုိ လည္း မျပဳလုပ္မိရန္ မိမိမွာတာ၀န္ အျပည့္ရွိပါ၏။

     ေလာကတြင္ ပါဏာတိပါတလုိ သီလခ်ဳိ႕ယြင္းေနတဲ႔ မိဘေတြမ်ားစြာရွိပါ၏။ ထုိမိဘေတြကုိ ထုိသီလခ်ဳိ႕ယြင္း

မႈေတြက ကယ္တင္ျပီး သီလျပည့္စုံေအာင္ ျပန္လည္ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္တဲ႔ သားသမီးေတြသည္ အေမ႔ႏုိ႔ဖုိးေၾက ေအာင္ ဆပ္ႏုိင္သူေတြျဖစ္၏။

 

    အဒိႏၷာဒါနဟူသည္ သူတပါး၏ ဓနဥစၥာေတြကုိ မတရားလုိခ်င္ျခင္းႏွင့္ မသိေအာင္ခုိးယူျခင္းျဖစ္၏။

   လူပီသေသာ လူသားေတြ မလုပ္သင့္ မလုပ္ထုိက္ေသာ ရြံရွာဖြယ္ေကာင္းေသာ မသတီစရာေကာင္းေသာ ရွက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အက်င့္ဆုိးတခုျဖစ္၏။ ထုိအက်င့္ဆုိးမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းသည္ ကုိယ္ျခင္းစာတရား အျပည့္ အ၀ရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းေတြ က်င့္အပ္ေသာ အက်င့္ထူးျဖစ္၏။

    သူတပါးပစၥည္းကုိ မခုိးယူျခင္းဆုိသည့္ ေရွာင္ျခင္းအသိသည္ သာမာန္လူသားေတြ ရုိးရုိးသိသည့္ အသိတမ်ဳိး သာျဖစ္၏ ထုိအသိစိတ္တုိင္း ကုိယ္တုိင္က်င့္ျခင္းသည္လည္း သာမန္ရုိးရုိးအက်င့္တခုသာျဖစ္၏ ထုိအက်င့္ကုိ သြင္ျပင္လကၡဏာအားျဖင့္ ေစာင့္ထိမ္းျခင္းသေဘာျဖစ္၏။

     အဒိႏၷာဒါနသိကၡာပုဒ္မွာ ရုိးရုိးသာမန္အသိ သာမန္အက်င့္ထက္ အႏွစ္သာရပုိင္းဆုိင္ရာ ေစာင့္ထိမ္းစရာေတြ လည္း ရွိပါေသး၏။ သူတပါးပစၥည္းကုိ မတရားမယူႏွင့္ဟု ရုိးရုိးသာမန္အသိႏွင့္ သာမန္အသိတုိ႔ ေနာက္ကြယ္ တြင္ ထူးထူးျခားျခား အသိႏွင့္ ထူးထူးျခားျခားအက်င့္ထူးသည္ မိမိပုိင္ဥစၥာဓနေတြကုိ လွဴလုိက္ေပးလုိက္ စြန္႔ၾကဲ လုိက္ဟု နက္နဲတဲ႔ အဓိပၸါယ္ေတြ ပါ၀င္ေနပါ၏။

    ဒါနဆုိတဲ႔ လွဴဒါန္း ေပးကမ္း စြန္႔ၾကဲခ်င္သည့္ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔၏ သ႑ာန္တြင္ အဒိႏၷာဒါနဆုိတဲ႔ သူေတာ္မၾကိဳက္ သူယုတ္သာ ၾကိဳက္သည့္အမႈမ်ဳိးကုိ ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္ခ်င္သည့္ ဆႏၵမ်ဳိးျဖစ္ေပၚလာမည္မဟုတ္ပါ။ အဒိႏၷဒါန သိကၡာပုဒ္ကုိ မလြန္က်ဳးရုံတင္မဟုတ္ ထုိသူ႔သ႑ာန္တြင္ ေလာကၾကီးကုိ ခ်စ္တတ္ သနားတတ္ ျမတ္ႏုိးတတ္ ခြင့္လြတ္တတ္တဲ႔ စိတ္ေတြလဲ ရွိေနမွသာလွ်င္ အသိထူး အက်င့္ထူးျဖစ္တဲ႔ အႏွစ္သာရပုိင္းဆုိင္ရာ က်င့္သုံး သည္ဟု ဆုိရမွာျဖစ္၏။

     ကုိယ္မပုိင္သည့္ ဓနဥစၥာေတြကုိ မသိေအာင္ယူတာကတမ်ဳိး သိသိၾကီးနဲ႔ အဓမၼ မတရားယူတာမ်ဳိးေတြ ေလာကတြင္ မသိခ်င္ မျမင္ခ်င္မွအဆုံး သိေန ျမင္ေန ၾကားေနရပါ၏။      

    အဒိႏၷဒါနကုိ ကုိယ္တုိင္အသိထူးနဲ႔သိျပီး ကုိယ္တုိင္အက်င့္ထူးနဲ႔ က်င့္ႏုိင္သူေတြသည္ မိမိကုိယ္တုိင္လည္း ကုိယ္က်င့္ တရားနဲ႔ျပည့္စုံ သတၱ၀ါေတြလည္း အသက္ရွည္ေစေသာေၾကာင့္ ေလာကီေရးရာဘဲၾကည့္ၾကည့္ ေလာကုတၱရာေရးရာ ဘဲၾကည့္ၾကည့္ အျပစ္ကင္း၍ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းေတြ ခ်ီမြမ္းအပ္ေသာ တရားေတြသာျဖစ္၏။

 

Type your summary here. Type the rest of your post here.